Πώς είναι να ζεις στο Νησί των Χριστουγέννων;

«Η ζούγκλα είναι η παιδική μας χαρά και η θάλασσα είναι η χώρα των θαυμάτων μας». Έτσι περιγράφει η Sook Yee Lai τα παιδικά της χρόνια στο Νησί των Χριστουγέννων, που θεωρείται έδαφος της Αυστραλίας, παρότι απέχει περίπου 3,5 ώρες με το αεροπλάνο από το Περθ.

Αυτό το απομακρυσμένο νησί του Ινδικού Ωκεανού, βρίσκεται πιο κοντά στην Ινδονησία από ό,τι στην ηπειρωτική Αυστραλία. Λόγω της φυσικής ομορφιάς του νησιού, πολλοί το αναφέρουν και ως «Γκαλαπάγκος της Αυστραλίας».

Με μόλις 135 τετραγωνικά χιλιόμετρα έκτασης, διαθέτει εντυπωσιακούς βράχους, μια πυκνή ζούγκλα, υφάλους και περισσότερα από 250 ενδημικά είδη.

«Είναι ένα πολύ ιδιαίτερο νησί», λέει η Lai στο CNN. «Έχουμε μια ζωντανή, όμορφη και αρμονική κοινότητα σε ένα τόσο μικρό, απομονωμένο μέρος».

Η Lai μετακόμισε στο Περθ το 1997, όταν ήταν 15 ετών, για να τελειώσει το γυμνάσιο και μετά να σπουδάσει στο πανεπιστήμιο. Αν και τώρα ζει μόνιμα εκεί, επιστρέφει συχνά στο νησί των Χριστουγέννων για δουλειά και για να επισκεφτεί την οικογένεια και τους παιδικούς της φίλους.

«Κάθε φορά που επιστρέφω, η μυρωδιά της ζούγκλας που έρχεται καθώς κατεβαίνουμε από το αεροπλάνο. Έτσι μυρίζει το σπίτι για μένα», λέει η Lai.

Περίπου το 22% των περίπου 1.700 κατοίκων του νησιού έχουν κινεζική καταγωγή, το 17% αυστραλιανή, το 16,1% μαλαισιανή, το 12,5% αγγλική και 3,8% ινδονησιακή, σύμφωνα με την απογραφή του 2021.

Ως αποτέλεσμα, στο νησί των Χριστουγέννων ακούει κανείς πολλές γλώσσες – αγγλικά, μανδαρινικά, μαλαισιανά, καντονέζικα, μιν ναν κινέζικα και ταγκαλόγκ (από τις Φιλιππίνες).

Η ποικιλομορφία στο νησί των Χριστουγέννων, που έγινε μέρος της Αυστραλίας το 1958, συνδέεται άμεσα με τις εξορύξεις της αποικιακής εποχής και τον Β’  Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η British East India Company εντόπισε για πρώτη φορά το νησί την ημέρα των Χριστουγέννων το 1643 και έτσι πήρε το όνομά του.

Αφότου ανακάλυψαν πολύτιμα κοιτάσματα φωσφορικών αλάτων, οι Βρετανοί προσάρτησαν την περιοχή το 1888.

Οι εξορύξεις άρχισαν αμέσως μετά, με τη δραστηριότητα αυτή να βασίζονται σε μεγάλο βαθμό σε Κινέζους, Μαλαισιανούς και Σιχ εργάτες, που δούλευαν σε σκληρές συνθήκες.

Το 1942, κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, τα ιαπωνικά στρατεύματα κατέλαβαν το νησί των Χριστουγέννων. Το 1943, ο μισός πληθυσμός στάλθηκε σε στρατόπεδα αιχμαλώτων στην Ινδονησία, σύμφωνα με την αυστραλιανή κυβέρνηση.

Μετά τον πόλεμο, οι νησιώτες επέστρεψαν από την Ινδονησία με συζύγους και παιδιά, γεγονός που ενίσχυσε περαιτέρω την πολυπολιτισμική σύνθεση του νησιού.

Σήμερα, περίπου 1.300 άτομα, ή το 80% του πληθυσμού, ζουν στο Flying Fish Cove, την πρωτεύουσα και το κύριο λιμάνι.

«Το Cove είναι η καρδιά της κοινότητας στο νησί των Χριστουγέννων. Οι άνθρωποι βγαίνουν με τις βάρκες ή κολυμπούν για να δουν όλη την όμορφη κοραλλιογενή και θαλάσσια ζωή. Δεν χρειάζεται να πάτε πολύ μακριά για να δείτε δελφίνια, χελώνες ή χταπόδια», λέει η Lai στο CNN.

Περίπου το 64% του νησιού παραμένει προστατευόμενο εθνικό πάρκο, καθώς εκεί ζουν πολλά είδη, από τεράστια καβούρια coconut (αποκαλούνται και robber) μέχρι αυτοκρατορικά περιστέρια με σμαραγδένιες αποχρώσεις.

Η περίφημη μετανάστευση των κόκκινων καβουριών, που ξεκινά όταν αρχίζει η υγρή περίοδος γύρω στο Νοέμβριο, είναι το μεγαλύτερο τουριστικό αξιοθέατο του νησιού.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, υπολογίζεται ότι 40 εκατομμύρια έως 50 εκατομμύρια μικροσκοπικά κόκκινα καβούρια διασχίζουν το νησί, περπατώντας πάνω σε δρόμους, αυτοκίνητα και καλύπτοντας παραλίες, σαν μια κόκκινη θάλασσα.

Είναι ένα όμορφο θέαμα όταν το βλέπεις από μακριά αλλά δεν είναι πάντα εύκολο όταν το ζεις από κοντά.

«Είναι σαν ένα εκατομμύριο μικρές, μικροσκοπικές αράχνες παντού. Είναι ανατριχιαστικό και νιώθω φαγούρα όταν το σκέφτομαι», λέει η Lai. «Μεγαλώνοντας στο νησί, θυμάμαι ότι πήγαινα για ύπνο με μια κουβέρτα πάνω από το κεφάλι μου για να βεβαιωθώ ότι τίποτα δεν θα μπορούσε να συρθεί στα αυτιά μου».

Η οικονομία

Οι κύριες βιομηχανίες του Νησιού των Χριστουγέννων περιλαμβάνουν την εξόρυξη και τις εξαγωγές φωσφορικών αλάτων χαμηλής ποιότητας, τις κρατικές υπηρεσίες, ένα αμφιλεγόμενο κέντρο κράτησης μεταναστών και τον τουρισμό.

Καθώς τα ορυχεία εξαντλούνται, η κυβέρνηση στρέφει την εστίασή της στον βιώσιμο τουρισμό. Είναι ένας αναπτυσσόμενος κλάδος, καθώς από περίπου 1.160 επισκέπτες που είχε το 2017, το 2021 έφτασαν περίπου στους 3.000.

«Είδαμε μια τεράστια εισροή τουριστών κατά τη διάρκεια του Covid-19 επειδή οι άνθρωποι στη Δυτική Αυστραλία μπορούσαν να ταξιδέψουν ελεύθερα εντός του κράτους, αλλά όχι αλλού», λέει η Lai.

Η ζωή

Αν και είναι ένα ευχάριστο μέρος για να ζει κανείς τις περισσότερες φορές, οι κάτοικοι λένε ότι έχει τις προκλήσεις του.

Το μεγαλύτερο πρόβλημά τους είναι το κόστος των ταξιδιών προς την ηπειρωτική χώρα. Η Virgin Australia προσφέρει μόνο δύο πτήσεις την εβδομάδα μεταξύ του Περθ και του Νησιού των Χριστουγέννων.

Εκτός του ότι οι πτήσεις είναι σπάνιες και αναξιόπιστες, με συχνές καθυστερήσεις ή ακυρώσεις λόγω καιρικών συνθηκών, επιπλέον είναι και ακριβές, καθώς κοστίζουν 1.200 ή 1.400 δολάρια μετ’ επιστροφής.

Για τους κατοίκους, είναι συχνά δύσκολο να αγοράσουν ρούχα, πάνες και τρόφιμα, καθώς κάποιες φορές, οι παραγγελίες μπορεί να καθυστερήσουν έως και τρεις μήνες.

Για φρέσκα τρόφιμα, το νησί εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις εισαγωγές. Ένα πλοίο φέρνει τις προμήθειες κάθε έξι έως οκτώ εβδομάδες, όμως όταν η στάθμη της θάλασσας είναι υψηλή, δεν μπορεί να πιάσει στο λιμάνι.

Ως αποτέλεσμα, τα σούπερ μάρκετ στερεύουν από προϊόντα κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η οποία διαρκεί από τον Δεκέμβριο έως τον Απρίλιο.

Έτσι, τα λαχανικά είναι απαγορευτικά ακριβά, καθώς ένα μπρόκολο μπορεί να κοστίζει 20 δολάρια ενώ το μαρούλι φτάνει στα 16 δολάρια.

Αλλά πολλοί κάτοικοι έχουν φυτέψει τους δικούς τους λαχανόκηπους και ξέρουν πού να βρουν φρέσκα φρούτα και λαχανικά. «Όταν οι φίλοι μου λένε ότι πάνε στο “σούπερ μάρκετ”, στην πραγματικότητα εννοούν τη ζούγκλα. Υπάρχουν επίσης πολλά άγρια κοτόπουλα. Κανείς μπορεί σίγουρα να επιβιώσει», λέει η Lai. Επιπλέον, το τροπικό κλίμα παράγει άφθονες μπανάνες, μάνγκο και «τα καλύτερα αβοκάντο».

Χριστούγεννα στο νησί των Χριστουγέννων

Στα τέλη Δεκεμβρίου, ο καιρός εναλλάσσεται μεταξύ τέλειων ηλιόλουστων ημερών και έντονης βροχής, και η μετανάστευση καβουριών είναι συχνά σε πλήρη εξέλιξη.

Φέτος, η κοινότητα στόλισε την κεντρική κυκλική πλατεία με χριστουγεννιάτικα φωτάκια και ταράνδους. Κάποιοι ντύνονται Άγιοι Βασίληδες και μοιράζουν τσάντες με καλούδια στα παιδιά.

Καθώς ο Βουδισμός, ο Κομφουκιανισμός, το Ισλάμ και ο Χριστιανισμός συνυπάρχουν αρμονικά στο νησί, τα Χριστούγεννα είναι μόνο μία από τις πολλές θρησκευτικές γιορτές που γιορτάζει ολόκληρη η κοινότητα.

Δείτε επίσης:                

• «Η ουσία είναι να κάνεις μουσική, να την γουστάρεις»: Ο Sidarta στην πρώτη του συνέντευξη

• Έλον Μασκ κατά της «πλύσης εγκεφάλου»

• Facebook Δικαστική απόφαση-σταθμός βάζει «μπλόκο» στις προσβλητικές αναρτήσεις

• μπορεί να δώσει σεισμό 6 Ρίχτερ

Πηγή : www.moneyreview.gr